Ik kwam in de klas van Miss Ngubeni terecht. Een heel vriendelijke vrouw in de leraarskamer en één van de enige zwarte leerkrachten hier op school. Ze wist me te vertellen dat ze twintig jaar ervaring had in een townshipschool in Johannesburg. Dat staat nogal bekend om een andere mentaliteit hier: overvolle klassen, kinderen slaan, ... noem maar op. Ze is blij dat ze weg is uit die scholen, maar de mentaliteit heeft ze toch niet helemaal los kunnen laten. Natuurlijk slaagt ze de kinderen niet, mag helemaal niet in onze school, maar ze roept en tiert er op los. Ze vernedert de kinderen echt. Fouten maken is verboden!
"Wie een gom nodig heeft tijdens zijn oefeningen heeft weeral niet goed nagedacht."
"Doorstrepen is nergens voor nodig als je alles van de eerste keer juist kan opschrijven."
Oh wee, als ze een kind hier dan op betrapt. Of als je niet goed geluisterd hebt of te traag werkt volgens haar normen. Zo heb ik een jongetje dat enkel Xhosa spreekt in de klas. Zijn naam is Asemahle. Hij komt van een townshipschool en zit ver ver achter op de rest van de klas. Hij kent zelfs de basissommen als 5 + 3 amper. Daarom had ik hem een telraam gegeven om het vlotter te laten verlopen. Maar toen mijn leerkracht dat te zien kreeg, werd ze razend.
"YOU LAZY DUMB CHILD! You don't belong in second grade... I should send you back to first grade! Lazy lazy lazy child!"
"You are a terrible child. I pity your mother, I really do! You can't do anything right!"
En toen de tranen volgden was het hek helemaal van de dam...
"Stop crying, you big baby! I SAID STOP CRYING!"
Wellicht verstond het kind maar half wat er naar zijn hoofd geslingerd werd, maar de boodschap had het zeker begrepen. Ik kon alleen maar toekijken en zelf de tranen verbijten toen ik het jongetje dapper zag doorwerken, met de tranen rollend over zijn wangen. De kinderen durven amper vragen te stellen en kijken constant beteuterd. Oooh, mijn hart is vaak gebroken die eerste week! Ik probeer hen zoveel mogelijk positief aan te moedigen, ze hebben er zoveel nood aan! Na school kwam Asemahle mij een knuffel geven en brabbelde iets waar ik uit opmaakte "love you, new mam". Hartverwarmend! Vanaf maandag zou ik de lessen overnemen en het op een totaal andere manier aanpakken dan Miss Ngubeni...
In het weekend waren de weergoden ons iets minder goed gezind. De herfst is duidelijk in het land, de temperaturen zakken hier tot 24 graden... (gnah gnah, en hoe staat het met de lente in België?) Maar na een zonnige en vrolijke schoolweek, besloten de weergoden een laagje wolken over Kaapstad en omstreken te hangen tijdens het weekend. Wat doe je dan als twee meisjes met grijs weer? Inderdaad ja, SHOPPEEEEEN! Zeker als je weet dat we het tweede grootste shoppingcenter van Afrika, Canal Walk, hier vlakbij hebben. Gelukkig wisten we de schade aan onze portefeuilles beperkt te houden. De mode is hier wat anders (lange kleedjes tot op de grond... en believe me, ik ben echt een kabouter in die dingen) en zoveel kilo's krijg ik toch niet meer mee in mijn valies. Ik spaar ze voor leuke souvenirtjes voor mijn lievelingen in Schepdaal :-)
Natuurlijk maakten we ook nog wat tijd vrij om lesvoorbereidingen te maken, want maandag was het zover! Eindelijk zorgjuf af en een klasje voor mezelf! Ik werkte met actieve werkvormen, speelde een quiz bij maths, gaf de kinderen complimenten, heb sneller-klaar-leitjes gemaakt voor de snelle werkers, maakte een themahoek, vertelde het verhaal van Mister Drop... En ik geniet met volle teugen hoe de kinderen hun ogen open trekken bij deze andere manier van werken, maar zoveel bijleren. En het beste van al, Miss Ngubeni doet net hetzelfde! Ze vindt mijn werkvormen heel leuk en snapt niet hoe ik het allemaal laat draaien. Vandaag gaf ze me het compliment dat mijn rustige aard heel de klas, zelfs het grootste probleemgeval dat welbekend staat over de hele school, rustig krijgt. En dat ze misschien ook wat minder moet roepen... Hoplaaa! Het is een begin!
 |
| De themahoek rond Water |
 |
| Het verhaal van Mister Drop om de watercyclus aan te leren |
 |
| De sneller-klaar-leitjes: Omdat de basiswiskunde hier echt zo beperkt is. Omdat de kinderen op deze manier eens lekker kunnen uitvegen en geen zorgen moeten maken om fouten. En vooral omdat kopiëren van sneller-klaar-boekjes voor ieder kind gewoon véél te véél kost! |
Ik vroeg haar of ze het zag zitten dat ik bij haar in de klas bleef tot eind mei, in de plaats van binnen een week naar het eerste leerjaar te moeten vertrekken. Ze stemde met veel overtuiging in. Jihaaa, want de klik die ik heb met deze klas is ongelooflijk. Ik wil ook nog zoveel dingen met hen doen die ik niet kan in een eerste leerjaar. Daarbovenop zou ik in het eerste leerjaar weer van nul moeten starten met enkele dagen observeren. Veel te veel tijdverspilling als je 't mij vraagt, onze tijd hier is beperkt! En ohja, eerste leerjaar bleek na onze stage dit jaar ook helemaal mijn ding niet te zijn... Dus alles valt perfect op zijn pootjes!
Dit weekend trekken we opnieuw Kaapstad in voor enkele leuke marktjes en hopelijk ook voor wat gospel en lekkernijen in de townships (sloppenwijken). Hoe dat allemaal nog verloopt, laat ik zeker weten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten